Spektakle

Teatr Wierszalin cechuje prostota. Spektakle nasycone są muzyką i śpiewem. Drewniane rzeźby, figury i maski współistnieją z żywymi aktorami. Wierszalin porównywany jest przez krytykę do takich światowych zjawisk teatralnych jak „Teatr LABORATORIUM“ Jerzego Grotowskiego czy „Cricot 2” Tadeusza Kantora.

ballady i romanse

„Ballady i romanse” to literacki ślad okresu bodaj najszczęśliwszego w życiu Mickiewicza, okresu najbardziej niefrasobliwego, pozbawionego poważnych dylematów i trosk.

nie-boska komedia

Zanurzyliśmy się w świecie „Nie-Boskiej komedii” tropiąc myśli i przeczucia wieszcza Adama. Jakież było nasze zaskoczenie, kiedy zobaczyliśmy świat przerażający, szalony, rozdarty na strzępy… Świat dzisiejszy… – Piotr Tomaszuk, reżyser

Dziady - Noc pierwsza

„Dziady – Noc Pierwsza” jest inscenizacją dramatu Adama Mickiewicza, zrealizowaną na podstawie „Dziadów cz. IV” z elementami „Dziadów cz. II”.

Dziady - noc druga

„Dziady – Noc Druga” – spektakl na podstawie trzeciej części dramatu Adama Mickiewicza.

Wykład

Wykład jest próbą znalezienia teatralnego języka dla „Ksiąg narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego” Adama Mickiewicza. W zamierzeniu twórców przedstawienia stanowi swoiste „domknięcie” „Dziadów”.

Ofiara Wilgefortis

Na motywach powieści Olgi Tokarczuk „Dom dzienny, dom nocny”. Średniwieczny apokryf o świętej WILGEFORTIS opowiada o dziewczynie, którą Chrystus na znak miłości obdarował… brodą upodabniając w ten sposób jej twarz, do swego boskiego oblicza.

Teatr, którego nie było

Teatr Wierszalin zamierza uczcić 150. rocznicę urodzin Stanisława Wyspiańskiego, wystawiając jedną z ostatnich sztuk tego wybitnego dramaturga. Tragedya, jak nazwał „Sędziów” sam Wyspiański, choć dotyczy wydarzeń jemu współczesnych, ukazuje winę i karę w wymiarze antycznym.

Faust. Nowa historia

Faust jest próbą eksploracji artystycznej rejonów zbadanych już przez Jerzego Grotowskiego w Teatrze 13 Rzędów i Teatrze Laboratorium. „Faust. Nowa historia” Teatru Wierszalin próbuje w ten sposób nawiązać dialog z przeszłością wskazując jednocześnie na ważne źródło swoich inspiracji.

Wierszalin. Reportaż o końcu świata

Włodzimierz Pawluczuk – socjolog, antropolog i religioznawca, w słynnej książce z 1974 r. przedstawił fenomen Wierszalina – zagubionej wioski na Białostocczyźnie, gdzie w latach trzydziestych minionego wieku grupa religijnych odstępców od prawosławia pod wodzą proroka Ilii, zamierzała wybudować nową stolicę świata. Z tekstu Pawluczuka Piotr Tomaszuk wybrał głównie materiał źródłowy. Relacje zebrane od świadków, a niekiedy wprost od uczestników wydarzeń z tamtych lat, połączył w jeden fascynujący korowód.

Bóg niżyński

Diagilew nie żyje… Tymi słowami zaczyna się „Bóg Niżyński”. W opuszczonej kaplicy szpitala dla obłąkanych w Kreutzlingen zaczyna się przedziwna panichida. Nabożeństwo żałobne za swego promotora i kochanka odprawia Wacław Niżyński. Dowiedział się, że słynny twórca Baletów Rosyjskich, Sergiusz Diagilew zmarł w Wenecji. Kiedyś obiecał mu: „Serioża, zatańczę na twoim grobie”. I tańczy, błogosławiąc swym wyznawcom tj. grupce pacjentów uczestnicząch razem z nim w zadziwiającym obrzędzie.

Historyja o Chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim

„Historyja o Chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim” w reżyserii Piotra Tomaszuka to inscenizacja misterium wielkanocnego, zredagowanego pod koniec XVI wieku przez Mikołaja z Wilkowiecka. Teatr Wierszalin przedstawia historyczne dzieło, posługując się językiem teatru współczesnego. Dramat jest zrealizowany w poetyce „teatru śmierci”, zdefiniowanej przez Tadeusza Kantora.

Traktat o manekinach

Fragment „Sklepów Cynamonowych” to punkt wyjścia do rozważań na temat nieodgadnionej natury człowieka, a nie ilustracja dobrze znanego tekstu Brunona Schulza. Bohaterowie spektaklu – Ojciec ( w tej roli Rafał Gąsowski) oraz jego audytorium – Syn ( Miłosz Pietruski) oraz służąca Adela(Dariusz Matys) wciąga widza w świat mistycyzmu i tajemnicy ożywionej materii.

WZiołowstąpienie

Autorskie przedstawienie Piotra Tomaszuka, nawiązujące stylistką do słynnych realizacji Teatru Wierszalin takich jak “Wierszalin. Reportaż o końcu świata” i “Turlajgroszek. Opowieść o Podlasiu – krainie, gdzie żyją jeszcze “wiary stare”, a szeptuchy i szeptuni szepczą swoje “zamowy” ze skutkiem potężniejszym niż gdzie indziej.