Głośny spektakl z mistrzowską rolą Rafała Gąsowskiego!

Poruszająca klasyka w nowoczesnym wydaniu

WYZWOLENIE

Autor: Stanisław Wyspiański

Scenariusz i reżyseria: Piotr Tomaszuk

Scenografia: Mateusz Kasprzak

Muzyka: Adrian Jakuć-Łukaszewicz

PREMIERA – 7.07.2023, Supraśl

CZAS TRWANIA SPEKTAKLU: 100 minut

Fotografie: Magdalena Rybij

OBSADA

Rafał
Gąsowski

Monika
Kwiatkowska

Dariusz
Matys

Magdalena Dąbrowska

Bartłomiej
Bazyluk

Adrian
Jakuć-Łukaszewicz

Piotr
Tomaszuk

RECENZJE

Benjamin Paschalski – Samotnik o Polsce z kapusty

„Piotr Tomaszuk stworzył świetny spektakl o polskiej samotności. Odizolowaniu i opuszczeniu geniuszu. Tego, który widzi wrażliwiej, dosadniej, głębiej. Ale tylko takową rolę może zagrać ktoś wyjątkowy. I w Wierszalinie jest tenże aktor od lat – Rafał Gąsowski. Mierzy się nie tylko z mitem Wyspiańskiego, ale i zmaga z rolą Konrada. Owa dualność, a kto wie czy nie jednolitość wypada zjawiskowo i olśniewająco. To popis godny najlepszego mistrza, gdzie nie tylko słowo, ale ruch, ciało i mimika tworzą bohatera na miarę najwyższej próby.”

Jacek Sieradzki – Subiektywny spis aktorów teatralnych. Edycja trzydziesta pierwsza

„Rafał Gąsowski [mistrzostwo]: …ogrom zadania aktorskiego, wielopłaszczyznowość roli, jej aptekarska precyzja przy niesamowitej ekspresji głosowej, cielesnej, przy szalonym wysiłku fizycznym – wszystko to zapiera dech. W scenie finałowej powtarza sławny gest Tadeusza Kantora dyrygowania morskimi falami; nie ma wątpliwości, że byłyby mu posłuszne.”

Kamila Łapicka – Robić to, co od nas zależy? / Klasyka Żywa

„W Wyzwoleniu, do którego scenografię skomponował Mateusz Kasprzak, szczególnie zachwyciły mnie maski. Nie Maski-postacie, pisane wielką literą i odgrywane przez aktorów, tylko maski-rekwizyty, twarze „odciśnięte” na kawałkach materiału, z którymi dialoguje Konrad.”

Anna Katarzyna Dycha – Wyspiański ciągle aktualny / Teatr dla wszystkich

„Raz ekspresyjny, raz liryczny i wyciszony. Rafał Gąsowski pokazuje w tym spektaklu wiele aktorskich twarzy. To kreacja mocna, przekonująca, budząca emocje. Czołowy aktor Wierszalina po raz kolejny udowadnia, że w klasyce czuje się jak ryba w wodzie. „

Urszula Śleszyńska – „Wyzwolenie” w Wierszalinie to teatr w teatrze / Kurier Poranny

„Wierszalińskie „Wyzwolenie” jest świeże i nowatorskie, a zarazem i klasyczne. Momentami przywodzi na myśl oniryczny sen, innym razem majaki artysty, który zbyt mocno chce, za bardzo pragnie się wyzwolić, nie wiedząc w sumie do czego te wyzwolenie miałoby doprowadzić. A może tego wyzwolenia w ogóle nie ma, bo i wyzwalać się nie ma z czego?”

Anna Czajkowska – Naród w pigułce, muza i kapusta na gwoździu / Teatr dla wszystkich

„W „Wyzwoleniu” Tomaszuka jest zarówno magia, jak i głębia, powaga oraz refleksja obok groteski i humoru. Jak zwykle w Wierszalinie wszystko zostało idealnie wyważone pod względem treści i formy. Żadnych przypadkowych elementów. Wyspiański odczytany ze zrozumieniem i szacunkiem, ale przełożony na współczesny, bliski nam język sceniczny pozostaje nieśmiertelny.”

Karol Zimnoch – Twardy orzech do zgryzienia / Teatrologia.info

„Rafał Gąsowski kreuje poetę, który jedynie wciela się w pisane przez siebie postacie, notując przy tym skrzętnie zaimprowizowane partie swojego powstającego dzieła. Często deklamuje też dialogi samodzielnie, nazywając postaci, których kwestię obecnie wypowiada. Dzięki tym zabiegom Rafał Gąsowski mógł zaprezentować pełną gamę swoich aktorskich zdolności.”

Benedykta Karolina Baumann – Nie chodzi o kapustę / Zakonnica bez przebrania

„Urzekł mnie już początek. Nieoczywisty – jak wszystko w tym malutkim, supraskim Teatrze Ogromnym. Na scenę leci but. Jeden, potem drugi. Z rupieciarni drewnianych sprzętów wyłania się postać w rozchełstanej koszuli, kaszląca i chrząkająca, okładająca sobie gardło kapustą. Tak! – najprawdziwszą kapustą! Coraz bardziej nerwowo, coraz bardziej kompulsywnie. Widać, że nie chodzi o kapustę, lecz o lęk, zagubienie, jakieś niedostosowanie do życia. I taki jest ten cherlawy Konrad w genialnej (jak zwykle!) interpretacji Rafała Gąsowskiego. Zaczyna się dramat. ”

Jerzy Doroszkiewicz – Stanisław Wyspiański. Wyzwolenie od czy do Polski? / Geekstok.pl

„Gąsowski fantastycznie wygrywa proces tworzenia poszczególnych scen, narodziny rymów i rytmu, wspierany oszczędnymi akcentami perkusyjnymi. I przywołuje poszczególne grupy społeczne. Z wyższością inteligenta przydziela robotnikom role, by sam zmienić się w marionetkę”